Daha önce bir kısmını izlediğim norveç filminden sonra aynı yönetmenin(Petter Nass) filmlerine baktığımda görmüştüm ve ancak izleyebildim. Romantik komedi ama pek klasik değil, otistiklerin çevresinde geçiyor. Belki bir açıdan klasik bir hikaye ama özellikle Radha Mitchell'in oyunculuğu(hah şeklinde hıçkırığı andıran gülmesi de harikaydı), müzikler ve filmin renkliliği filmi bir kaç kez izletir.***spoiler***
Şişman otistik kadının 32 diş gülümseme haliyle "ben şu an çok mutsuzum donald!" demesi aklıma avrupa yakasında Hümeyra'nın yüzünü gerdirdiği bölümü getirdi.
Bir de başrol kadın oyuncunun kucağında tavşanı, sol elinde fırçası ve papağanı , sağ elinde ise kalemle nota yazarkenki hali var ki otizmliler ne muhteşemler dedirtiyor . Başrol erkek oyuncu ise sayılarda çok iyi, gerçi onun durumu asperger sendromuymuş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder