Sonunda bir film festivaline bilet alıp film izleyebildim. Bu if istanbul'da festival ruhu hiç yok, geçen yıl biletsiz olan kısa filmlerde festival havasını daha çok hissetmiştim belki onun Taksim'de bunun Caddebostan'da olmasıyla da ilgili olabilir bilmiyorum :) CKM'nin en üst katındaki tiyatro salonundan bozma sinema salonunu !f'e ayırmışlar o yüzden teknoloji eksikliğinde bir salondu. Festival kavramı eğer vizyonda da gösterilebilecek bir filme bilet aldıysan, kötü salonda izletme nedeniyle acaip anlamsız geldi bana. Olayın hikaye kısmını geçip filme dönersem...
Filmin hikayesinin alındığı romanın yazarı Roald Dahl'ı küçük yaşlarımda"Matilda" ile "Charlie'nin Çikolata Fabrikası" kitaplarıyla tanıyordum, hikayelerine bayılmıştım, filmlerini de sevdim. Böyle yaratıcılığı yüksek bir yazarın başka bir kitabının filmi olunca kesin severim diye düşündüm ve bileti aldım :) Böylece tanınmış bir yönetmen olan Wes Anderson ile de tanışmış oldum (hem de aynı gün doğmuşuz), filmseverlerin tanıdığı bir yönetmenmiş artık ben de bundan sonra filmlerini izler tanırım :)
Filmdeki animasyon ilk başta yavaş geldi(bıdı bıdı giden tilkiler şeklinde, film stop motion çeklikdiğinden olsa gerek), konuşmalarsa hızlı(yaşasın altyazı :D); sonradan animasyona ve seslendirmeye alışıp filme odaklanabildim. O tilkiler ne güzellerdi öyle, mimikleri, gözleri, zarif yapılı vücutları ve topuklu ayakkabı giymiş gibi ayaklarıyla. Film müzikleri ile karakterlere bir şey olunca gözlerin değişmesini de sevdim... Filmde gülümseten pek çok sahne oldu ama salonun sol taraflarındaki kahkaha atan adam kadar gülmedim neye güldü merak etmedim değil :)
Film hem çocuklara hem büyüklere şeklinde olmuş güzel olmuş.
Filmdeki animasyon ilk başta yavaş geldi(bıdı bıdı giden tilkiler şeklinde, film stop motion çeklikdiğinden olsa gerek), konuşmalarsa hızlı(yaşasın altyazı :D); sonradan animasyona ve seslendirmeye alışıp filme odaklanabildim. O tilkiler ne güzellerdi öyle, mimikleri, gözleri, zarif yapılı vücutları ve topuklu ayakkabı giymiş gibi ayaklarıyla. Film müzikleri ile karakterlere bir şey olunca gözlerin değişmesini de sevdim... Filmde gülümseten pek çok sahne oldu ama salonun sol taraflarındaki kahkaha atan adam kadar gülmedim neye güldü merak etmedim değil :)
Film hem çocuklara hem büyüklere şeklinde olmuş güzel olmuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder