Bugün vizyona giren Recep İvedik 2'ye gittik, hem de 16:00 matinası biletini saat 13:00 civarlarında alırken ilk bilet alanlardanmışız... İşte ben de bu nedenle film yerine sinemadan bahsedeyim dedim....Her zaman kolaylıkla bilet bulunabilen, Maltepe merkezdeki pasajın içinde, eski koltuklara ve dandik bir ses sistemine sahip bir sinema. Eskiden bir kere gitmiştik o zaman pek rahatsız olmamıştım bu eksikliklerden çünkü salonda fazla insan yoktu, koca salon bize film gösteriyor gibiydi. Ancak bugün gelen insanların kültür ve zeka düzeyi ilginç bir kıvamda olduğundan sinemanın eksikleri gözüme battı. Daha film başlarken gülmeler başladı, hadi tamam güleceğiz diye geldik hepimiz de acele niye, sonra yanımdaki kızlar hazır gürültü var diye(artık gülmeler gürültü şeklindeydi) öndeki çocukla bağırarak konuşuyor "anlamadıkları" esprileri sorarken yenilerini kaçırıyor. İlk yarının sonlarına doğru filmin görüntüsü devam ederken ses gitti ve salon delirdi öndeki 3 gençten biri (artistlik yapası geldi sanırm) "bu ne yauw" şeklinde dayılanma hareketini 3-4 kez tekrarlayarak (salonda onu duyacak herhangi bir görevli de yok) diğer 2 arkadaşına da hadi çıkıyor paramızı geri alalım dedi, arada da kısık sesle zaten izledik yeter bu bize diyerek... Neyse ilk yarıdaki yaklaşık 10dk'lık eksik bölümden ve aradan sonra ikinci yarıya girdik, bu sefer sesi biraz daha açmışlardı, daha komik bir yarıydı ya da ortam gülmeye daha elverişli hale geldi bilemiyorum. Bu sefer de tüm salonun (sanıyorum ki)yerleri tekmeleyerek koptuğu bir an yaşandı, neydi hatırlamıyorum ama sadece küfür vardı. Onun peşine güzel espriler vardı ama halkımız oraları gülerken ve tepinirken kaçırdı.
İşte bir Recep İvedik ve onu "halkımız"la izlemenin dayanılmaz eğlencesi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder