Aslında oskarlar dağıtılmadan önce izleyecektim ama dün akşam uyuyakalınca sonrasında izlemiş oldum :). Törene ekipce katılmışlardı, bir sürü hintli.... Zaten filmin görüntülerine önceden baktığımda hemen izleyesim gelmemişti, ama yanılmışım. İlk 5 dk'da filmin iyi olduğu anlaşılıyor...
Tören açılışında aday filmlerden bir şeyler barındıran tiyaromsu müzikalimsi bir gösteri vardı, "who wants to be a millionaire" (bizdeki kim 500 milyar ister) ile başlıyordu. Meğerse o kısım bu filmdenmiş dedim ilk dakikalarda. Sonra esas oğlanımıza işkence yaptıklarını görünce ve çocuğun işkenceyi fazla takmadığını görünce dedim Prison Break'teki kadın gibi bir şey mi çıkacak. Ama hiçbiri olmuyor tahmin ederek gitmek sıkıcı olunca vazgeçtim bundan. Filmde pek çok kötü durumdan bahsediliyor (bir nevi parmak basılıyor kimsesiz çocukların durumuna) ama rahatsız edici görüntüler yok. Ayrıca müzikler de çok etkileyici...
***spoiler***
Bizim Cüneyt Arkın'ımıza benzeyen Amitabh Bachchan
Bizim gibi çaya düşkün insanlar
Aç ve kimsesiz çocukları kullanıp onlardan para kazanan kötü adamlar
İki çocuğun büyüyence sonsuz aşka dönüşecek dostluğu
Turist rehberliği yapan çocuklar ile filmin içinde bir taraftan tekrar dünyaya gösterilen Hindistan'ın en meşhur yapısı Tac Mahal
.... başka bir milletle ortak noktaları görmek filmi daha da etkili yapıyor, keşke bizim de böyle etkili bir filmle oskarımız olsa dedim, gerçi film ingiliz elinden çıkma ama gene de bence hint filmi...
Sonra turistler çevreyi gezerken 2 dk içinde arabanın parçalanıp işe yarayan kısımlarının gitmesi ve bu durum üstüne gelen turistlere küçük hintlinin dediği "This is real India", ve turist kadının karşılık olarak 100$ vererek "This is real America" demesi...
filmin sonunda da tekrar alın yazısına dikkat çekerek tüm bunları yaşamasak milyoner olamazdık fikrini ve abinin sonu ile kötüler hakettiğini buluru bir çizgifilm gibi net gösteriyor.
***spoiler***
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder